DADA PENDO DADA

Groeiend kronkelt alom het water
Doorheen ’t bloed van mensdier en plantwier
 
Armen lossen grijpend op in rijkezwier
 
Hunkerend betast de groene rivier
Zijn eenzaam bloeddooraderd bruidsbed
 
In koele visseogen het hete godsverlangen
 
In een draaikolk verloor ik het zoetemeer
Groef een breekbaar kanaal van zoute tranen
Het groenewasse water zoog de zon
Een woestijnsteen in de woestenij
IkOM
 
3 april 1983
 
Geschreven aan m’n zus Lieve die toen in Tanzania woonde en me enkele woordjes ki-swahili bijbracht.
Dada=zus en pendo=lieve
Dit bericht werd geplaatst in Mijn gedichten. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie